Woman, turned in theirselves

Woman, turned in theirselves

Ik moet wel eerlijk zijn, er is koffie en er is koffie.
Er is Ethiopische koffie in Nederland en er is Ethiopische koffie in Ethiopië.

In Nederland vind ik deze koffie echt heerlijk. Maar eenmaal in Ethiopië ben ik tot de ontdekking gekomen, dat de manier van koffiezetten toch echt een enorm verschil maakt. Want jeetje, wat is het een uitdaging in Ethiopië een (voor ons) lekker bakkie koffie te vinden, een bijzondere en vooral wisselende ervaring. En juist omdat het zo wisselend is, toch blijven proberen natuurlijk.

Zo ook bij deze prachtige lieve dame. Haar koffiehuisje heeft een superplek pal tegenover de markt. Buiten bij de deur staan een paar plastic stoeltjes waar je heerlijk kan genieten van alle bedrijvigheid. En jawel, de koffie is heel goed te doen! In een combinatie van een paar woorden Engels en de welbekende handen- en voetentaal, maakt ze graag een babbeltje.

Ik merk dat ze tegelijkertijd nauwlettend de omgeving in de gaten houdt en dat intrigeert me. Wat zou dat zijn? Omdat een stel blanke Hollanders nou eenmaal de aandacht trekt? Of heeft het toch iets te maken met de ingang van de markt schuin aan de overkant? Waar geweren worden ingenomen en bij vertrek weer teruggegeven, omdat de markt tegenwoordig een wapenvrije zone is.

Soms moet je ook niet alles willen weten. Ik houd het er maar op dat we de aandacht trekken. Af en toe jaagt ze een verkoper of bedelaar weg, zodat we ‘ongestoord’ kunnen genieten van deze fijne plek met prima koffie en supervriendelijke mensen.

Wat een kanjer!